Jedna z najlepszych książek w serii o policjantach z Linköpingu. […] Kallentoft nadal nie zawodzi. Trzyma styl. To niesamowicie fascynująca i dobra lektura, od której nie można się oderwać. -„Östra Smaland”

"Nie znam nikogo, kto tak jak Kallentoft potrafiłby ukazywać podłość drzemiącą w ludziach, kto potrafiłby narobić takiego szumu pisząc o bezgłośnych krzykach. O rozpaczy rozdzierającej serce, pulsowaniu mózgu, cieniutkiej linii między normalnością a szaleństwem. Stworzył Malin Fors uosabiającą słabości i siłę drzemiące w kobietach, dociekliwość i konsekwencję przypisywane śledczym, lęki i upokorzenia osoby uzależnionej. W sposób dobitny pokazał, że zawsze można się podnieść, iść dalej bez względu na to co nas spotyka, jakich doznajemy krzywd. Historie zawarte w jego powieściach są doskonałym pretekstem, punktem wyjścia do rozważań na temat psychologii przestępczości, czy też pojęć dobra i zła. Mons balansuje na granicy życia i śmierci, ukazuje złożoność naszych umysłów, wyznacza ścieżki, które mogą nas do czegoś poprowadzić. Pod warunkiem, że nie biegną przez las w którym słychać tylko jeden wielki bezgłośny krzyk." Gazeta Sledcza

"Choć w Krzyku do nieba nie ma wielu drastycznych opisów, jak to często na tego typu literaturę przystało, to trzeba przyznać, że mimo wszystko Mons Kallentoft potrafi budować napięcie. I choć właśnie sama historia jest zbudowana na podstawie czegoś niewyobrażalnie dramatycznego, to jest to opisane w taki sposób, że nie skupia się na brutalnych detalach, ale na skomplikowanej ludzkiej naturze, co finalnie może być jeszcze okropniejsze.

     Podsumowując, warto było zaufać autorowi i jestem pewna, że to było dopiero pierwsze z wielu wspólnych śledztw. Mroczny szwedzki kryminał, który obnaża ciemną stronę natury człowieka i daje dużo do myślenia." Nalogowy Ksiazkoholik